Nie ma państwa poważnego i liczącego się w świecie, które nie posiadałoby armii. I dobrze jest, gdy armia ta jest nowocześnie zorganizowana i adekwatnie do swoich zadań wyposażona.

Nawet Szwajcaria, słynąca od lat z neutralności, która jako jedno z nielicznych państw na świecie nie posiada klasycznie pojmowanego wojska, dysponuje bardzo dużym militarnym potencjałem. Wynika on z doskonałego przeszkolenia obywateli oraz wyposażenia ich w broń, którą umieją się posługiwać, gdy zajdzie taka potrzeba.

Armia jest przydatna także jako element odstraszający potencjalnych agresorów. Największe światowe mocarstwa dysponują siłą militarną, która pozwala im reagować na zagrożenia w pełni samodzielnie.

Natomiast słabsi gracze, choć również muszą rozwijać swój wojskowy potencjał, w naturalny sposób szukają oparcia w silniejszych partnerach. Tu odzywa się rola takich sojuszy jak NATO, gdzie państwa współpracują i niejako chronią się wzajemnie w zależności od tego, czy aktualnie zachodzi taka potrzeba.

Jak na tym tle wygląda Polska? Okazuje się, że całkiem nieźle, ponieważ odkąd jesteśmy członkami NATO armia rozwinęła się w ciekawym kierunku. Jej profesjonalizacja i rezygnacja z armii poborowej sprawiła, że żołnierze są lepiej wyszkoleni, czują się bardziej związani z wojskiem i traktują to jako swój sposób na życie.

Tym samym w praktyce okazują się skuteczniejsi i lepiej przygotowani – widzimy to doskonale na przykładzie misji zagranicznych, w których nasi żołnierze świetnie się prezentowali. Nasz potencjał w tym zakresie rośnie.