Osoby z niepełnosprawnością psychiczną są bardzo zróżnicowaną grupą, która wykazuje szereg bardzo różnych dysfunkcji, od niedorozwoju i upośledzenia umysłowego, po oligofrenię. Niepełnosprawność psychiczną (intelektualną) można ogólnie zdefiniować jako obniżenie poziomu rozwoju intelektualnego wywołane wskutek zaburzenia rozwojowego. Niepełnosprawności intelektualnej towarzyszy także występowanie takich cech jak brak niezależności i odpowiedzialności. W roku 1968 została przyjęta przez WHO klasyfikacja, która rozróżnia różne stopnie upośledzenia umysłowego, w zależności od ilorazu inteligencji (I.I.) osoby niepełnosprawnej. Klasyfikacja ta, obowiązuje również w naszym kraju.

Rozróżnia ona cztery stopnie upośledzenia: lekkie (I.I. 50 – 75), umiarkowane (I.I. 35 – 50), znaczne (I.I. 20 – 35), głębokie (I.

I. 0 – 20). Przyczyny upośledzenia umysłowego możemy podzielić na prenatalne, czyli takie, które powstają jeszcze przed narodzinami i postnatalne, czyli powstałe po urodzeniu. Do przyczyn postnatalnych zaliczamy czynniki: dziedziczne, w tym genetyczne (przekazywanie wadliwych genów z rodzica na dziecko, przez co czemu dziecko już w łonie matki rozwija sie nieprawidłowo, np. Zespół Downa), wrodzone (szkodliwe czynniki zewnętrzne, wywołujace stany chorobowe u matki, przez co pośrednio wpływają na uszkodzenie płodu, np. choroby zakaźne, które matka przechodzi w okresie ciąży). Przyczyny postnatalne to także różnego rodzaju niedotlenienia i urazy okołoporodowe.